“Carla wil het gevoel hebben dat ze gebruik maakt van haar rechten jegens de overheid, en tegemoetkomt aan de plichten. Ze wil daarvoor zo min mogelijk moeten doen. En als ze dan wel iets moet uitzoeken of regelen wil ze dat zo eenvoudig mogelijk kunnen. Ze wil daarbij de overheid kunnen vertrouwen in het regelen van haar zaken en gebruik van haar gegevens.

De overheid kent Carla en zal met alle kennis die ze over Carla heeft zorgen dat zaken zo veel mogelijk automatisch worden geregeld binnen de grenzen van de wet en uitvoeringsafspraken. Als het inkomen van Carla verandert verwerkt ze dat in tegemoetkomingen. Bij werkloosheid wordt Carla geattendeerd op haar rechten op WW en andere tegemoetkomingen. Voor belastingverplichtingen krijgt ze automatisch gegevens van bijna alle relevante instanties.

Waar een bevestiging of toevoeging van Carla is vereist wordt ze op ene vriendelijke wijze daarom gevraagd, en kan ze die eenvoudig doorgeven. Carla wordt geïnformeerd over belangrijke geautomatiseerde handelingen door de overheid. Ze wordt ontzorgd.

Als Carla wijzigingen wil doorgeven naar de overheid zal de digitale overheid zo veel mogelijk aanwezig zijn op die plekken waar een dergelijke wens kan ontstaan en dit eenvoudig faciliteren. Carla kan tevens de overheid controleren door het opvragen van gegevensuitwisselingen en geautomatiseerde handelingen, kan deze soms ook terugdraaien. Carla kan op een centrale website inzien welke gegevens bij de overheid bekend zijn. Zij beschikt ook over haar gegevens in die zin dat ze – binnen grenzen – kan aangeven wie deze wel en niet mogen gebruiken.”